Buytenhout aan het water

Is het je weleens opgevallen dat Buytenhout uit veel water bestaat? Er zijn een aantal grote plassen, vaarten en veel sloten. Prisca Visser vertelt je in deze blog over het water én neemt je mee naar de leukste plekjes langs het water.

Laat ik beginnen met een kort voorstelrondje. Ik ben Prisca, fotograaf met als voorliefde alles wat met het buitenleven te maken heeft. Ik vind het heerlijk om buiten te zijn in de natuur. Dat ik dat kan combineren met mijn beroep is natuurlijk fantastisch! Dat is precies wat ik vandaag ga doen: de natuur in en voor jullie de mooiste plekken aan het water zoeken in Buytenhout.

Is het je weleens opgevallen dat Buytenhout uit veel water bestaat? Er zijn een aantal grote plassen, vaarten en veel sloten. Dat komt doordat de Bieslandse polder voorheen bestond uit veen. Veen is een metersdikke laag afgestorven plantenresten die regenwater goed opneemt. In de jaren 1700 werd de polder uitgeveend voor turf. Je snapt wat er gebeurt als je die dikke veenlaag verwijderd, het gebied loopt onder water. Dit gaf grote problemen voor de bewoners waarna werd besloten om de polder leeg te pompen. Met het graven van nieuwe sloten en het herstel van de oude watergangen ontstond er een landelijk geheel van weilanden en watertjes.

Water trekt mensen aan, in de winter om op te schaatsen en in de zomer voor verkoeling. Er zijn in Buytenhout dan ook meerdere horecagelegenheden die vlak bij het water liggen. Ik begin bij Knus aan de Botenvaart. Knus zit gevestigd in een voormalig boothuis met het terras pal aan het water. Het eerste wat mij opvalt als ik afstap is de ruime gelegenheid om de fiets te stallen. Heel fijn! Eenmaal het terras oplopend zie ik dat het met recht ‘Knus’ genaamd is. Er hangen leuke bordjes met spreuken op en de tafels zijn allemaal zo neergezet dat er altijd zicht op het water is. Voor de houten plankieren liggen rode waterfietsen die je, evenals roeiboten, kunt huren. Knus regelt een picknickmand met lekkers en je kunt zo het water op! Ik vond dat ik al genoeg kilometers zou fietsen dus ik
hield het bij een worteltaart en koffie op het terras. Vlak voor mij zwemt een koppeltje futen met jonkies tussen de vleugels en een eindje verderop is de waterkip druk bezig met het maken van zijn nest.

Eenmaal verkwikt door de verrukkelijke taart fiets ik verder naar het Rieten Dak. Onderweg valt mij op hoe groen het is en dat er stukken van de polder zijn afgeschermd als natuurgebied. De witte bruggen over de watergangen verhogen de landelijke sfeer. Het Rieten Dak is omringd door drie van dit soort bruggen tel ik snel en ligt op een knooppunt van fietsroutes. Het terras is bezaaid met schelpengruis en het zacht knerpende geluid onder mijn schoenen geeft een zomers gevoel. Ik kies een zitje pal aan het water, alleen een laag hekje geeft de grens aan. Het hele terras wordt overschaduwd door grote kastanjebomen en schept met de knotwilgen een Hollands plaatje. Grappig feitje, Het Rieten dak heeft ooit het Zinken Dak geheten maar de naam werd veranderd toen je raad het al, het dak vervangen werd. Ik bestel een muntthee want de voorjaarswind is nog frisjes. Er komt een mandje met echte Delftse bitterballen bij. Wat een heerlijkheid!

Het volgende punt waar ik graag heen wil is de Bieslandse Bovenpolder. Een prachtige route om te fietsen of te wandelen. Er lopen slingerende paden langs de Grote Plas die mooie doorkijkjes bieden op het water.

bloesemtakken hangen over het water
De Bieslandse Bovenpolder, met in het midden de Grote Plas, ligt hoger dan de Polder van Biesland. Om de afwatering goed op orde te houden werd er een molen gebouwd. De Bieslandse Bovenmolen aan de Noordeindseweg. In de jaren ’30 werd de molen omgebouwd tot gemaal en werd de bovenkant van de molen gesloopt. Inmiddels is deze niet meer in gebruik. De pomp die in de molen stond staat nu een tiental meter verderop langs de weg als monument. Ik zet hier mijn fiets neer en loop een stukje rond. De fruitbomen tegenover de Groenteboerin staan vol in bloei. Langs de molen heen heb ik een prachtig vergezicht over de polder. De was wappert aan de waslijn en een passerende fietser roept vrolijk gedag.

Weer op de fiets peddel ik rustig naar restaurant Buytenhout. Dit terras is ruimtelijk opgezet maar door de afscheidingen met planten voelen de zitjes toch privé. Aan de waterzijde is het volledig afgeschermd door ramen die de wind tegenhouden waardoor ik prettig in het zonnetje kan zitten. Het valt mij op dat ik over de plas heen de kerktoren van Delft kan zien! De Dobbeplas is heel anders dan het stillere water van de vaarten en plassen. Het lijkt mij hier een gezellige belevenis in de zomer als het strandje vol ligt met badgasten en er plezier wordt gemaakt op het water. Een fantastische plek voor een verkoelende duik in de zomer om daarna op het terras te genieten van een drankje.

Het is inmiddels namiddag geweest en ik besluit om terug te fietsen naar Delft. Maar niet zonder nog even gestopt te hebben bij een kleine vlonder aan het water. Er zijn mij al meer van dit soort verborgen plekken opgevallen. Mocht je nou niet naar een terras willen maar zelf een koeltas vullen met lekkers dan zijn er genoeg stekjes waar je heerlijk kunt picknicken.

glas drinken op terras
Terug bij station Delft vouw ik mijn fiets handig in elkaar en stap ik op de trein. Het station heeft een lift naar de perrons, wat echt fijn is. Ik bedenk mij dat ik overal even gastvrij en prettig ontvangen ben. De bediening was vriendelijk en maakte tijd om een praatje te maken. Kortom, mij vind je zeker deze zomer terug op 1 van deze terrassen!